byli dla Sasów, Turyngów i Fryzów światem zewnętrznym. Z tym cywilizowanym światem ludy "germańskiej Germanii" utrzymywały oczywiście bliskie kontakty, nie było to jednak współżycie w ramach tego samego organizmu politycznego i społecznego. W VIII stuleciu, gdy frankijscy zdobywcy przynieśli Sasom czy Fryzom na ostrzach włóczni nową wiarę i nowy ład, zastali w podbitych krainach barbarzyńskie plemiona zorganizowane już nieco inaczej niż te barbarzyńskie społeczności, które w okresie wędrówek wkraczały jako zdobywcy lub jako sprzymierzeńcy na terytoria zachodniego cesarstwa.<br> Czarno-biały podział wolnych Sasów na plemienną arystokrację i pospólstwo różnił się w istotny sposób od gradacji społecznej wolnych Longobardów. Nie ma powodu