umiejscawiając je w obrębie historii narodu. Jako szczególnie ważny jej element, moment przełomowy, rozpoczynający nową erę martyrologii przyszłego zwycięstwa.<br>Genialnie wykorzystał powszechne wówczas przekonanie, iż jeśli temat pojawia się w tragedii (czyli w dramacie), to z pewnością ma już swe miejsce w historii, stanowi część tradycji i legendy narodu. Mówiły zatem Dziady o współczesności - ale fakt wprowadzenia do dramatu nadawał jej patos rzeczy historycznej. Mickiewicz nie zmienił tych poglądów i później; w prelekcjach paryskich jako zadanie dramatu wskazywał utrwalenie w sztuce narodowych bohaterów i ich czynów, bo &lt;gap&gt;.<br>Mochnacki natomiast, podtrzymując pogląd, iż treść dramatu powinna być historyczna, dodawał istotne modyfikacje: teksty