wiatr od Gdańska, pod spieniony nurt.<br>Deszcz zacinał z ukosa, równą siłą na długą pluchę. Szmer jego słyszało się zewsząd, szmer - jakby się coś gotowało i na blachę pryskało, i fala tłukła o łódź jednostajnym popluskiem, tak że przez to wszystko nie od razu dało się uchwycić umówiony skrzyp.<br>Rdzawe zawodzenie kół przebiło się nareszcie wyraźnie przez niepogodę, zboczyło tylko niepotrzebnie na lewo. Szczęsny przywołał je postukiwaniem czerpaka o burtę. Wtedy skrzyp i człap poczęły się zbliżać, aż mrok przy brzegu na wprost łodzi zmierzwił się, zbił w żywą masę, czarny bałwan oddzielił się od niej i przemówił głosem Staszka: - Szczęsny