kaczki w pomarańczach. I skąd oni je w ogóle brali? Jednak podczas tego przyjęcia, kiedy mecenas W. zapytał, co sądzę o najnowszych polskich powieściach, nagle spłynęło na mnie wspomnienie. Był to obraz pewnej sceny okupionej ponad dwoma złotymi, rozgrywającej się w śródmiejskim empiku, gdy usiłowałem przedrzeć się przez pierwsze kunsztowne zdanie obiecującego debiutanta i nie zdążyłem, bo czas parkowania minął.<br>- Uważam - powiedziałem mecenasowi - że zawiłość formy i długość frazy jest anachroniczna w czasach, gdy zewsząd dochodzi nas staccato sekund odmierzanych przez parkometry. - Oklaskom nie było końca.<br>- Jak pan na to wpadł - wykrzyknął mecenas W. - To przełomowe stwierdzenie.<br>W istocie. W tym