osobnej części tegoż rozdziału, tu natomiast zatrzymajmy się przy historycznych faktach. Od samego początku istnienia Ligi jej polityka zewnętrzna miała charakter agresywny i zaborczy. Ciągła walka o nowe ziemie i podporządkowanie sobie pokonanych jednoczyła narody Ligi, które według szacunkowych ocen historyków liczyły w tym czasie około szesnastu tysięcy ludzi i zdolne były wystawić dwa tysiące wojowników. Już w okresie kształtowania się Ligi jej siły zbrojne wyparły z doliny Rzeki Św. Wawrzyńca wiele bratnich plemion, które potem zmuszone były połączyć się z Huronami. Na początku XVII wieku plemiona Ligi pokonały swych pobratymców, Konestogów z południa, a także odwiecznych nieprzyjaciół - Algonkinów ze wschodu