trwogi ludzi<br>zamkniętych w wieczerniku,<br>żeby otworzyli drzwi wieczernika na cały świat,<br>i mówili kazanie z mocą Piotra:<br>Mężowie, bracia!<br>Tego Jezusa, któregoście zabili własnymi rękami,<br>ja widziałem żywego na własne oczy.<br>Jadłem z Nim chleb.<br>Słyszałem na własne uszy.<br>Pytał mnie, czy kocham Go więcej niźli wy?<br><br>Czy pamiętacie zesłanie Ducha Świętego<br>w tamten pamiętny rok,<br>gdy Piotr wołał w Warszawie:<br>"&lt;q&gt;Niech zstąpi Duch Twój<br>i odnowi oblicze ziemi!<br>Tej Ziemi!&lt;/&gt;"<br><br>I mieliśmy być tego świadkami.<br>A świadek to ten, który mówi prawdę,<br>całą prawdę<br>i tylko prawdę!<br>A można inaczej?<br>Można, bracia demokraci.<br>Ale czy będziesz mógł spokojnie zasnąć?<br>Można być