o n wejściach kanon ten opierałby się na 21Ť eksperymentach i miałby - w zastosowaniu np. do wejścia pierwszego - postać następującą:<gap> gdzie % jest symbolem uogólnionego iloczynu logicznego, a p, -, p1 przybierają oczywiście wartości 1 lub 0. Formułę (11) można udowodnić przez indukcję ze względu na n .<br> Do powyższej analizy kanonów jedynej zgodności oraz jedynej różnicy należy dorzucić uwagę następującą. Poszukiwaliśmy dotychczas takich schematów, które o jednym ze zdarzeń A, -, A1 pozwalałyby wnosić, iż jest ono przyczyną B . Istnieją jednakże układy, w odniesieniu do których nie jest spełnione założenie (2), tzn. żadne ze zdarzeń A, -, A1 nie jest przyczyną B w tym sensie