publiczność znawców, do których ten napis się zwracał. W okresach, kiedy sztuka zajmowała w życiu publicznym więcej miejsca, publiczność ta była liczniejsza, gdy sztuka w życiu miast schodziła na dalszy plan, znawcy robili się nieliczni. Z fragmentów Bacchylidesa można wnosić, że nawet wiersze czytane na igrzyskach olimpijskich posiadały czasami ów zimny blask wierszy dla znawców.<br><br>strona 50<br><br>Podobnie jak za wszystkich czasów istniała publiczność znawców i profanów, tak samo istniała poezja liryczna, patetyczna, uczuciowa, szarpiąca za serce i obok niej poezja płonąca zimnym ogniem, widocznym tylko dla osób umiejących ocenić to zjawisko. Tak samo muzyka istniała zawsze w tych dwóch równoległych