na czole ciotki Dydaktyki <br>rysowała się pierwsza, delikatna jeszcze zmarszczka - gdy wbiegli <br>na werandę restauracji.<br><br>- Ósma za minutę! - krzyknął Groszek zwycięsko.<br><br>- Fakt - przyznał Rudy.<br><br>A więc czoło ciotki Dydaktyki rozpromieniło się, oczy zaś zabłysły <br>na widok uśmiechu Rudego. I nikt nic na to nie mógł poradzić, że <br>ciotka w ową złotą swoją i rudą jesień rzeczywiście wypiękniała.<br><br>Kolacja była - jak mówią - prima. Ale jakoś nikt poza <br>Rudym nie miał apetytu. Ciotka Dydaktyka próbowała trochę i bezustannie <br>pogderać, ale Rudy nie pozwolił.<br><br>- Daj im spokój, kochanie. Taka cudowna jesień... wzięło <br>ich.<br><br>I roześmiał się.<br><br>- Wyglądacie, jakbyście spadli z gwiazd.<br><br>Zaś ciotka Dydaktyka