ostatnią ćwierć XIX stulecia, gdy wspomagało go działające społecznie Towarzystwo Osad Rolnych i Przytułków Rzemieślniczych (jego członkowie nie żałowali środków materialnych i czasu na częste wizytacje), wyraźnie podupadł. Dość wspomnieć - co ujawnione zostało w czasie procesu - że przed wojną Ministerstwo Sprawiedliwości przeznaczało na jednego wychowanka (w przeliczeniu na złote) 3 złote 20 groszy, a teraz zapomoga stanowiła równo-wartość 30 groszy! Narzekano i wówczas na Studzieniec z powodu zbyt surowego, zbliżonego do więziennego, regulaminu i pod-dawano krytyce stosowanie chłosty za ucieczki i przewinienia wychowanków (chłostę zniesiono dopiero w 1909 roku), ale według -powszechnej opinii "przed wojną zakład rozwijał się i