wyjść stąd, bo otaczająca mnie zewsząd pustka napawa mnie smutkiem. I cóż, że dzisiaj ostatki? I cóż, że zewsząd słyszę propozycje spędzenia miłego wieczoru? Nie chcę. Nie chcę sama.<br>Mąż wyjechał na tydzień, a ja zostałam sama. Na mej twarzy wyraźnie maluje się smutek i chyba już nic tego nie zmieni. Nawet to słoneczko, które nieśmiało zagląda w moje okna nie jest w stanie poprawić mi nastroju. <br>Koniec użalania się nad sobą. Czas powrócić do pracy. Może teraz, kiedy trochę wyrzuciłam z siebie złych emocji, uda mi się skończyć choć jeden artykuł? Liczę na wsparcie w tych trudnych chwilach i kilka