się nie zawahał. Płomień błyskawicznie objął papier - przeszłość <br>okazała się łatwa do wymazania. Jakub dorzucił kilka książek. Stare stronice <br>z 1912 roku paliły się nieco wolniej. Potem sięgnął po stojącą obok szarą walizkę. <br>Przed wrzuceniem każdej kasety wyciągał z niej taśmę. Paski namagnetyzowanej <br>folii skręcały się w karnawałowe serpentynki i znikały. Nie został już prawie <br>żaden ślad. Ostatni list, który przywiózł z Rasztowa, otworzył powoli. Przeczytał <br>na głos:<br>Do przyszłego dziecka<br>Nie możesz istnieć. Kocham cię, i dlatego to wiem. Śmierć jest lepsza.<br>Ogień chwilę zastanowił się nad słowami: "śmierć jest lepsza", a potem, jakby <br>w zachwycie nad ich oczywistością, rzucił