to otrzyma się 36 F. Otóż wedle powyższego pomysłu, jedna stawka, stosowana do wysokości 32 godzin pracy wynosiłaby tylko 19 F za godzinę, a druga obejmująca pracujących dłużej niż 32 godziny aż 58 F za każdą godzinę (przy płacy minimalnej wynoszącej 36,5F). Rzekomo, dzięki temu zróżnicowaniu stawek będzie można zrekompensować straty systemu ubezpieczeń socjalnych z tytułu stawek obniżonych. Konsekwencje pierwszego elementu propozycji analizowaliśmy już powyżej. Jeśli zaś idzie o drugi element, to jest on chyba bardzo odległy od rzeczowej analizy ekonomicznej