niedożywieniu, a jak wiadomo normalna dieta obozowa wynosiła ok. 1000 kalorii i stopniowo obniżono ją do 800, ale to teoretycznie, praktycznie zawsze mniej, czasem tylko 500 kalorii, musiało to prowadzić do stopniowego zaniku funkcji życiowych, nie mówiąc już o wcześniejszym zaniku odporności wyniszczonego organizmu. To była główna przyczyna wysokiej śmiertelności, zwykle w obozach średnia życia więźnia wynosiła ok. 12 miesięcy, zależnie również od temperatury, rodzaju wykonywanej pracy, tzn. od poziomu wydatków energetycznych organizmu.<br>Tutaj śmiertelność właściwie nie odbiegała od normalnego poziomu, kilka dni głodu na początku nie miały większego wpływu, zwiększona ilość zgonów, zwłaszcza osób starszych w pierwszych dniach, raczej spowodowana