komplet
Słownik języka polskiego PWN*
komplet
• komplecik
1. «zbiór elementów stanowiących pewną całość, w której nie brakuje żadnego z nich»
2. «grupa osób zgromadzonych gdzieś w jakimś celu, wypełniająca wszystkie miejsca»
3. daw. «grupa uczniów pobierających wspólne lekcje lub korepetycje poza szkołą»
• komplecik
komplety
1. «w okresie zaborów i podczas okupacji hitlerowskiej: tajne lekcje lub wykłady organizowane dla mniejszych grup uczniów lub studentów»
2. daw. «lekcje, wykłady poza szkołą, prowadzone grupowo»
kompleta «część modlitwy brewiarzowej odmawiana na zakończenie dnia, po nieszporach»
tajne komplety, nauczanie «w okresie zaborów przed I wojną światową i podczas okupacji hitlerowskiej: nielegalne lekcje lub wykłady organizowane dla mniejszych grup uczniów lub studentów»