ostatni

Słownik języka polskiego PWN*

ostatni II
1. «ktoś, kto jest ostatnim i jedynym specjalistą w jakiejś dziedzinie lub ostatnim posiadającym jakieś umiejętności»
2. «człowiek najniżej stojący pod względem wartości moralnych»

• ostatnia
ostatni I
1. «znajdujący się na końcu lub taki, po którym nie będzie innego»
2. «najbliższy teraźniejszości spośród minionych»
3. «najmniej prawdopodobny lub najmniej odpowiedni»
4. «najniższy pod względem wartości, godności»
ostatnia instancja praw. «instancja najwyższa w jakimś systemie»
ostatnia wieczerza «według wierzeń chrześcijańskich: wieczerza paschalna, którą spożył Chrystus z apostołami w przeddzień swojej śmierci»
ostatnie słowo oskarżonego «wypowiedź podsądnego po mowach obrońcy i oskarżyciela przed ogłoszeniem wyroku przez sąd»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego