bodziec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bodziec bodź•ca; bodź•ce, bodź•ców
Słownik języka polskiego PWN*
bodziec
• bodźcowy
1. «czynnik wywołujący reakcję organizmu»
2. «okoliczność, zdarzenie, czynnik zachęcające do działania»
• bodźcowy
bodziec bezwarunkowy «czynnik działający bezpośrednio na zmysły»
bodziec podprogowy «bodziec tak słaby, że nie wystarcza do wywołania reakcji»
