grań
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
grań
• graniowy
1. «ostry, skalisty grzbiet górski z krawędzią, w której zbiegają się strome stoki»
2. «ostro zarysowana linia zetknięcia się dwóch ścian»
• graniowy
gra
1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad»
2. «przedmioty służące do grania»
3. «rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny; też: sposób zagrania»
4. «odtwarzanie roli na scenie lub w filmie»
5. «wykonywanie melodii na instrumencie muzycznym»
6. «rywalizacja dwóch konkurujących ze sobą osób lub grup»
7. «postępowanie polegające na stwarzaniu pozorów»
8. «zmienność postrzeganych wzrokiem szczegółów tworzących harmonijną całość»
9. «w dziele artystycznym: konfrontacja kilku różnych poetyk, konwencji, sposobów przedstawienia»
10. «wydawanie charakterystycznego głosu przez samca głuszca, cietrzewia, dropia w czasie toków»
grać
1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych»
2. «odtwarzać rolę w teatrze lub w filmie»
3. «wykonywać utwory muzyczne na instrumentach»
4. «o instrumentach muzycznych: wydawać dźwięki»
5. «dążyć do osiągnięcia własnych celów, rywalizując z kimś»
6. «mienić się, migotać, drgać»
7. «o uczuciach, stanach psychicznych: żywo uzewnętrzniać się»
8. «być w porządku, właściwie funkcjonować»
9. «o częściach jednej całości: pasować do siebie»
10. «dawać przedstawienie, wyświetlać film»
11. «stwarzać pozory»
12. «o głuszcach, cietrzewiach: wydawać charakterystyczny głos w czasie toków lub podczas ciągu»
13. «o psach myśliwskich: szczekać głośno i zaciekle podczas pogoni za zwierzyną»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
