igła
Wielki słownik ortograficzny PWN*
igła ig•le, ig•łę; igieł
Słownik języka polskiego PWN*
igła
• igielny • igiełka • igiełkowy
1. «ostro zakończony stalowy pręcik z otworem do nawlekania nici, służący do szycia»
2. «część składowa przyrządu, urządzenia bądź narzędzie lub element narzędzia, kształtem przypominające igłę do szycia»
3. «cienki pręcik z wydrążonym otworem w środku, służący do wykonywania zastrzyków, pobierania krwi itp.»
4. «liść o wąskiej, ostro zakończonej blaszce, charakterystyczny dla drzew i krzewów iglastych»
5. zob. iglica w zn. 3.
6. zob. iglica w zn. 6.
• igielny • igiełka • igiełkowy
igła gramofonowa «sztyfcik osadzony w ruchomym ramieniu gramofonu, wydobywający dźwięki zakodowane na płycie»
igła magnetyczna «namagnesowana blaszka w busoli służąca do określania kierunku linii pola magnetycznego»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Młodzieżowe Słowo Roku
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
