korek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

korek -r•ka, -r•kiem; -r•ki, -r•ków
kor•ki (buty piłkarskie; pot. korepetycje) -ków

Słownik języka polskiego PWN*

korek
1. «zatyczka lub zakrętka do butelki, karafki itp.»
2. «zahamowanie w ruchu ulicznym spowodowane przez nagromadzenie się pojazdów»
3. «bezpiecznik w elektrycznej instalacji oświetleniowej»
4. «podkładka pod piętę wykonana z masy korkowej»
5. «obcas z masy korkowej»
6. «but mający obcas lub całą podeszwę korkową»
7. «nabój z masy papierowej, korkowej itp., którym strzela się z dziecięcego pistoletu»
8. «tkanka wtórna okrywająca starsze łodygi, pnie itp., składająca się z martwych komórek»
9. «kołek w podeszwie buta piłkarskiego; też: but z takimi kołkami»
10. «surowiec uzyskiwany z kory niektórych drzew»

• korkowy
korki pot. «korepetycje»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego