krzyczenie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

krzyczący
krzyczeć -czę, -czą; -cz•cie

Słownik języka polskiego PWN*

krzyczący
1. «o barwach, ozdobach: rażący»
2. «o postępowaniu, zachowaniu się: wymagający reakcji przeciwdziałania»

• krzycząco
krzyczeć zob. krzyknąć.
krzyknąć — krzyczeć
1. «powiedzieć lub zawołać bardzo głośno; też: wydać bardzo głośne, nieartykułowane dźwięki pod wpływem bólu, strachu itp.»
2. krzyczeć przen. «zwracać na siebie uwagę»
3. «o ptakach: wydać donośny głos»
4. krzyczeć «o niemowlęciu: głośno płakać»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

krzyczenie
krzyczący
krzyczeć

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „krzyczenie” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „krzyczenie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „krzyczenie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego