lud
Wielki słownik ortograficzny PWN
lud ludu, Ms. ludzie, W. ludu a. ludzie; ludy, ludów: lud słowiański, ale: Lud Boży (=Kościół), Wiosna Ludów (hist.)
ludzie ludzi, ludź•mi
git-ludzie git-ludzi
Słownik języka polskiego PWN
lud
1. «warstwa społeczeństwa utrzymująca się z pracy fizycznej; dawniej głównie ludność wiejska»
2. «zbiorowisko ludzkie, tłum»
3. «ludzie żyjący na tym samym obszarze, mający wspólną kulturę i język, ale niemający świadomości narodowej ani tradycji państwowej»
czarny lud «grupowa zabawa dziecięca»
ludzie forma liczby mnogiej rzeczownika człowiek.
