lud
Wielki słownik ortograficzny PWN*
lud ludu, Ms. ludzie, W. ludu a. ludzie; ludy, ludów: lud słowiański, ale: Lud Boży (=Kościół), Wiosna Ludów (hist.)
ludzie ludzi, ludź•mi
git-ludzie git-ludzi
ludzie nietoperze ludzi nietoperzy
ludzie strusie ludzi strusi
niby-ludzie niby-ludzi
Wiosna Ludów Wiośnie Ludów, Wiosnę Ludów