par.
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
par
• parowski
1. «członek brytyjskiej Izby Lordów»
2. «we Francji w latach 1814–1848: członek wyższej izby parlamentu»
3. «w średniowieczu: członek grupy feudalnej złożonej z równych sobie wasali, podlegających jednemu seniorowi»
• parowski
par avion [wym. parawją] «pocztą lotniczą (napis umieszczany na przesyłkach lotniczych)»
par excellence [wym. parekselãs] «w całym tego słowa znaczeniu, w najwyższym stopniu»