ponad

Słownik języka polskiego PWN*

ponad- «pierwszy człon przymiotników złożonych oznaczający wykraczanie poza granice tego, co oznacza wyraz podstawowy, np. ponaddźwiękowy, ponadpartyjny»
ponad I
1. «przyimek występujący w zdaniu, które komunikuje, że coś znajduje się lub dzieje się powyżej danego miejsca lub danej przestrzeni, np. Gołębie wzbiły się ponad dachy domów.»
2. «przyimek występujący w zdaniu, które komunikuje, że jeden z porównywanych obiektów jest bardziej ceniony niż drugi, np. Bracia kochali matkę ponad wszystko.»
3. «przyimek występujący w zdaniu, które komunikuje, że ktoś lub coś wyróżnia się spośród osób, rzeczy lub zjawisk tego samego rodzaju albo że dystansuje się od nich, np. Wybił się ponad swoje środowisko.»
4. «przyimek występujący w zdaniu, które komunikuje, że jakieś działanie lub jakiś stan przekracza dany poziom lub normę, np. Był dojrzały ponad wiek.»
ponad II «partykuła komunikująca, że czegoś jest więcej, niż informuje wyraz, do którego została dodana, np. Nie widzieli się ponad rok.»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego