stań
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
stała
1. «element stały, trwały, zachowujący zawsze swoją niezmienność wśród elementów zmiennych w danej dziedzinie, w danym zjawisku»
2. mat. «funkcja przyjmująca dla różnych wartości argumentu tę samą wartość»
stały
• stałość
1. «pozostający w tym samym miejscu i położeniu»
2. «trwale związany z jakimś miejscem lub jakąś osobą; też: bywający gdzieś często»
3. «niezmieniający poglądów, uczuć; też: będący wyrazem takiej postawy»
4. «nieulegający zmianom»
5. «trwający bez przerwy»
6. «odbywający się regularnie»
7. fiz. «odznaczający się sztywnością postaci, nieciekły i nielotny»
• stałość
stanąć — stawać
1. «unieść tułów, opierając wyprostowane nogi na ziemi»
2. «o przedmiotach: zostać ustawionym pionowo»
3. «o włosach, piórach: podnieść się, przestać przylegać»
4. «zatrzymać się»
5. «przestać działać, pracować»
6. «o rzece, wodzie itp.: zamarznąć»
7. «ściąć się, stężeć»
8. «stawić się gdzieś na wezwanie lub zgłosić się z własnej woli»
9. «wystąpić, pojawić się gdzieś, zająć określoną pozycję»
10. «zostać wzniesionym, zbudowanym»
11. pot. «dojść do skutku»
12. daw. «wystarczyć»
13. daw. «zatrzymać się gdzieś na dłuższy lub krótszy pobyt»