stopić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
stopić — stapiać
1. «zamienić ciało stałe w płynne, spowodować topnienie czegoś»
2. «stworzyć jednolitą całość z różnych elementów»
3. «topiąc złączyć metale w jedną całość»
stopić się — stapiać się
1. «o ciałach stałych: zamienić się w ciało płynne wskutek wzrostu temperatury»
2. «stworzyć z czymś jednolitą całość»
3. «o metalach; zostać spojonym przez stopienie»
stopień
1. «pojedynczy element schodów; też: występ w jakimś podwyższeniu umożliwiający wchodzenie lub schodzenie»
2. «szczebel w klasyfikacji czegoś»
3. «szczebel w hierarchii urzędniczej, społecznej, wojskowej, naukowej itp.»
4. «cyfrowa lub słowna ocena postępów ucznia»
5. «jednostka miary, podstawowa część różnych skal»
6. «poziom, intensywność czegoś»
7. «jednostka miary kąta równa 1/360 kąta pełnego»
8. «forma przymiotnika lub przysłówka określająca natężenie cechy jakiegoś przedmiotu lub czynności»
9. «kolejny dźwięk skali lub gamy diatonicznej, licząc od dźwięku centralnego»
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
