wieścić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wieścić wieszczę, wieścisz, wieszczą; wieść•cie
wieść (wiadomość) -ści; -ści
wieść (prowadzić) wiodę, wiedziesz, wiodą; wiedź•cie; wiódł, wiod•ła, wied•li; wiedziony, wiedzeni
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

wieścić
1. «zawiadamiać, obwieszczać»
2. «być oznaką czegoś, co nastąpi»
wieść I «wiadomość, często niesprawdzona»
wieść II
1. «idąc razem z kimś, pokazywać drogę i pomagać iść»
2. «iść na czele i dowodzić»
3. «prowadzić w jakimś kierunku»
4. «przesuwać czymś po jakiejś powierzchni»
5. «o rozmowach, sporach itp.: prowadzić, toczyć»
6. «o uczuciach, stanach psychicznych: powodować czyjeś działanie»
7. «o czyimś postępowaniu: powodować jakieś skutki»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

wieścić
wieszczenie
wieść I
wieść II

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „wieścić” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „wieścić” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego