więzić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

więzić więżę, więżą; więź•cie
więzienie; -zień
więzień więź•nia; więź•niowie, więź•niów

Słownik języka polskiego PWN*

więzić
1. «trzymać kogoś w przymusowym zamknięciu, w więzieniu»
2. «pozbawiać swobody ruchów, działania lub decyzji»
więzienie
1. «miejsce, w którym odbywa się karę pozbawienia wolności»
2. «kara pozbawienia wolności»

• więzienny
więzień
1. «osoba uwięziona»
2. «ktoś, kto nie może wyzwolić się spod wpływu jakichś okoliczności»

• więźniarski
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego