wykoleić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wykoleić -eję, -eisz, -eją; -ej•cie
wykolejenie; -jeń
wykolejony; -jeni

Słownik języka polskiego PWN*

wykoleićwykolejać
1. «spowodować zjechanie pociągu, tramwaju, wagonu z toru, wyskoczenie z szyn, przewrócenie się»
2. «spowodować, że ktoś marnuje swoje możliwości życiowe, narusza normy moralne»
wykoleić sięwykolejać się
1. «o pociągu, tramwaju, wagonie: wyskoczyć z szyn, zjechać z toru, przewrócić się»
2. «zacząć postępować niemoralnie, zmarnować swoje możliwości życiowe»
wykolejenie
1. «odstępstwo od norm współżycia społecznego»
2. «odstępstwo od jakiejś normy, np. językowej»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego