zadośćuczynić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zadość•uczynić -ynię, -ynią; -yń•cie
zadość•uczynienie; -ynień
Słownik języka polskiego PWN*
zadośćuczynić
1. «wynagrodzić krzywdę lub naprawić szkodę»
2. «spełnić czyjeś życzenie lub wypełnić obowiązek»
zadośćuczynienie «moralne lub materialne odszkodowanie»