struga

Wielki słownik ortograficzny PWN*

struga (strumień) -udze, -ugę; -ug
Strug: An•drzej Strug, Struga, B.= D., ze Strugiem
strug (narzędzie) -ga, B.= M., -giem; -gi, -gów
strugać strugam (a. strużę), strugają (a. strużą); strugaj (a. struż), strugaj•cie (a. struż•cie)

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego