Spółgłoska s w spolszczeniach łacińskich nazw własnych jest zastępowana:

a) wewnątrz wyrazu między samogłoskami przez z, np. Asia — Azja, Caesar — Cezar, Cresus — Krezus;

b) w zakończeniu -ius przez sz: Horatius — Horacjusz, Ovidius — Owidiusz, Vergilius — Wergiliusz (wyjątek: Pius); imiona Horacjusz i Wergiliusz mają formy skrócone Horacy i Wergili.