Czyli: moralna obłuda; potępianie u innych tego, co uważamy za naturalne w odniesieniu do nas samych. Sienkiewicz dał prostą nazwę złożonemu zjawisku psychoetycznemu.

Subiektywizacja etyki pozwala przetrwać – i w wymiarze narodowym czy społecznym jest często sankcjonowana. Nasze układy społeczne potępiają ją w wymiarze indywidualnym. Ale najpierw trzeba ją rozpoznać. Zgodnie z moralnością Kalego ten rodzaj moralności widzimy tylko u innych.