Jaskrowi
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... przerwany pocałunek... Dlaczego zgrzytasz zębami, można wiedzieć?
- Jesteś potwornie nudny, Jaskier. Nic, tylko sienniki, dziewczyny, tyłki, cycki, niepełne szczęście i pocałunki... - ... trywialnie mówiąc, zagoi się. Rana w sam raz dla poety, Jaskier. Będziesz chodził jak wojenny bohater, z dumnym bandażem na czole...
- ... drodze życia. Zdrowia, szczęścia, pomyślności.
- I mnóstwo małych Chodaczków - dodał Jaskier.
- No, no, panowie - powiedział wieśniak. - Was firleje się trzymają, a... - ... spojrzał na Nilfgaardczyka, który jechał z tyłu i pomagał poecie. Jaskier trochę pojękiwał, klął i narzekał na ból głowy, ale trzymał...
- ... czymś to owiązać, bo mi ciecze za kołnierz. Gdzie są Jaskier i Angouleme?
- W chałupie, z pielgrzymami... O, zaraza...
Załomotały kopyta... - ... ryzyku i zagrożeniu. - Podjedźmy bliżej.
- Po jaką cholerę - uniósł się Jaskier - chcesz oglądać tych wisielców, Zoltan? Żeby ich obedrzeć? Widzę stąd... - ... było końca.
- Coś podobnie banalnego i melodramatycznego - rzekł z przekonaniem Jaskier, wskazując palcem wzruszającą scenę - może zdarzyć się tylko w prawdziwym... - ... nasz zaszczytny, co zaszczyt nam zrobił i zaszczycił nas... Mistrz Jaskier, słynny śpiewak i wierszokle... poeta, znaczy, wielkim zaszczytem nas zaszczycił...
- ... i byle jak okręcając głowę trubadura rękawem koszuli. - To nic, Jaskier, to tylko draśnięcie... Wstawaj, musimy stąd wiać...
Nocna bitwa na... - ... z zadaniem kolejnego pytania. I słusznie.
- No, dobra - podjął Zoltan. - Jaskier wygadał wszystko. Wyczuć musiał, że szczerość sobie cenimy, a tego... - ... Nie jestem rycerzem! - wrzasnęła Milva.
- To po pierwsze - poparł ją Jaskier. - Po drugie, to był wypadek. Po trzecie, Chodak żyje, nie... - ... rozumieć... Jeno, by sztukę wspomóc...
- Czy mnie słuch myli? - spytał Jaskier przeciągle. - Ja, ja mam być drugim bardem? Dodatkiem dla jakiegoś... - ... schwytał dwa nilfgaardzkie wierzchowce, ale potrzebny okazał się tylko jeden. Jaskier zdołał wstać, ale natychmiast znowu siadł ciężko, zajęczał i rozdzierająco...
- ... Chaosu deptały im po piętach. Yazon coś wrzeszczał, może klął. Jaskier pobladł nagle.
- On woła... O, matko!
- Co za... - Zoltan urwał... - ... i rzuciła oczkiem na Geralta - żebyś nie nazywał mnie Pacynką, Jaskier. Poza tym, chyba najwyższy czas, byś przedstawił mi twego towarzysza...
- ... parsknął jeździec, upiornie uśmiechając się zza nosala. - Zbliż się.
- Uważaj, Jaskier - syknął wiedźmin, niepostrzeżenie rozpinając klamrę płaszcza. Zagrzmiało.
Havekar zbliżył się... - ... nie to, czego oczekują moi słuchacze. Napisałeś może coś nowego, Jaskier? Jakoś nie słyszałam.
- Nie dziwota - westchnął bard. - Moje ballady śpiewam... - ... w lot, a tyk było na szczęście dość. Regis i Jaskier trzymali konie, Milva, Cahir i wiedźmin wspomogli wysiłki przewoźnika i...
- ... czynią, że strach.
- To, co nas dobiega - zrobił mądrą minę Jaskier - to zwyczajna symfonia obozu uciekinierów. Jak zwykle, rozpisana na kilka... - ... jesteśmy szpiegami albo coś w tym stylu. Wtedy...
- Zlituj się, Jaskier.
- Możemy też spróbować przekupić straże. Mam ukryte pieniądze. Dublony, wszyte...
