chmura
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... usiłując się ochłodzić.
"Rozbierają ruiny!"
Byłem równie zdumiony jak Pożeracz Chmur. Rozbierają ruiny? Ależ po co?
"Nie wiem, po co" - przekazał... - ... w kierunku swoich znajomych.
Naraz zauważyłam, że na niebie przybyło chmur. Sądziłam, że zanosi się na burzę.
- Zaczyna się! Zaczyna! - zaczęli... - ... grawitacji są już niezdolne do utrzymania cząsteczek gazów. Gruba warstwa chmur, charakterystyczna linia terminatora, i wreszcie świecąca otoczka wokół Wenus, obserwowana...
- ... wyłącznie z kryształków lodu lub kropelek wody. Pierwsze z wymienionych chmur formują się bardzo wysoko nad powierzchnią Ziemi i nie przynoszą...
- ... wyspie. Wciąż przecież pamiętano tutaj Pazura, Łagodną i małego Pożeracza Chmur. Przyjęto ich życzliwie i ze zrozumieniem. A mała Liska od...
- ... się po Północnym jedności ich obu, złączonych sakrum nieba i chmur. Bez innych ludzi, bez kalekiej mowy pozorów! Bo tylko chmury...
- ... łąki tuż obok - wystarczająco dużo miejsca do rozwinięcia skrzydeł.
Pożeracz Chmur rozejrzał się powoli.
"Nikogo" - zakomunikował. - "Odbieram tylko zwierzęta. Stado krów... - ... w tym filmie, niewątpliwego cudu, podwieszone pod sklepieniem ciemnych, burzowych chmur, ogłaszają zmartwychwstanie miłości.
Ale właśnie podziwiając ten niezwykle skuteczny perswazyjnie... - ... kołyszą go "Simon and Garfunkel", pod niebem pełnym niskich podłużnych chmur, uciekających wesoło przed wiatrem od morza.
********
Obudził się lekki. Woda... - ... widział w ciemnościach, przekonał się nie raz Płowy, gdy Pożeracz Chmur budził go, urządzając nocą łowy na myszy. Chwytał je ręką...
- ... zjeżdżali z jakiejś góry narciarze. Uciekali w popłochu przed zwałami chmur, co chwila przerażeni oglądali się za siebie, potem z karkołomną...
- ... się nieznacznie, a potem siedziała całkiem spokojnie, ruszając gardłem. Pożeracz Chmur gapił się na nią w skupieniu. Wreszcie miała dość naszego...
- ... cząstki runęły w nią jak w przepaść."
Spojrzałem na Pożeracza Chmur spode łba. Ależ z niego kłamczuch. Przecież nie można widzieć... - ... ciemnościach jak dwa wielkie rubiny.
Niebawem sięgnął ku mnie Pożeracz Chmur. Nie wiedziałem, że potrafi zrobić to aż na tak dużą... - ... siebie."
"Odcedź coś."
Rozkaszlałem się i znowu plułem krwią.
Pożeracz Chmur trwał w skupieniu. Zniecierpliwiona Liska kręciła się na moich kolanach... - ... I JESIEŃ
Na ziemi jesień wietrzna konary drzew pochyla,
Perełki chmur po niebie jak na różańcu goni.
W ogrodach Twoich oczu... - ... w końcu przeszła bokiem, powiało mocno i wylało się kilka chmur, ale nam, prawdę mówiąc, było wszystko jedno. Kiedy tak staliśmy...
- ... chwili jeden wielki lament.
"Tylko spokojnie, tylko spokojnie..." - powtarzał Pożeracz Chmur, łącząc się ze mną w pełnym kontakcie. W ten sposób... - ... za skrzydełko, drugą zasłaniałem usta, usiłując zdławić zdradliwy kaszel. Pożeracz Chmur zaczął wycofywać się powoli.
"Niedobrze, Kamyk. Są u ciebie. Grzebią... - ... których większość czasu przespałem. A gdy wreszcie się pozbierałem, Pożeracza Chmur już nie było. Nawet się nie pożegnał. Z Płowego nic...
