jątrzyć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Rana na piersi goiła się szybko, ale ta na ręku jątrzyła i krwawiła. Tu potrzebny był znachor albo znająca się na...
- ... w jego oczach, budzić polubownych, tkliwych odruchów, z całą drapieżnością jątrzyła własnym głodem ekspansji jego nikły instynkt podboju.
Nie umiała rozumieć... - ... i może... może wypitemu wówczas trunkowi!
A jednak w głębi jątrzyła go gorycz doznanego upokorzenia. Tak jakoś bezwiednie a uporczywie kojarzył... - ... potrafił długo zachować w sobie myśli, która go widać dawno jątrzyła.
- A ty nie musisz ciągle gniewać Paci. Ona taka nerwowa...
- ... gryzący opar nawisła tu odwiecznie w głuchym, niskim powietrzu wsi, jątrzyła utajonym dreszczem wśród skrzypiących opłotków, pomiędzy zapadłymi w ziemię zagrodami...
- ... i odbudowa ze zniszczeń. Nie można momentalnie zagoić ran, które jątrzyły się przez dziesiątki, a nawet przez setki lat. To wszystko...
- ... spychał w głąb to pytanie, lecz słowa nieraz powracały uporczywie, jątrzyły do żywego - - Co dalej?... Co będzie dalej?
Odpowiedź przyszła niespodziewanie... - ... te spiskowe gadania i kabały, puste mielenie słów, którymi tylko jątrzymy naszą hańbę, naszą niemoc wobec despoty!... Lub, jak tu mnie...
