jarzenie się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Aix i winnice okryły się ciemnością, ale miejsce, gdzie byliśmy, jarzyło się jakąś dziwną poświatą. Gdy pokazał się księżyc, nagle światłość objęła...
- ... jakaś awaria, dość, że czarną kipiel przestrzelił błysk, którego centrum jarzyło się oślepiająco i długie smugi rozwianej wybuchem chmury buchnęły na wszystkie...
- ... dostrzegł cienie osób z obsługi głównego reaktora. Pomieszczenie było ciemne, jarzyło się tylko kilkadziesiąt wskaźników na tablicach. Ludzie siedzieli pod nimi na...
- ... tej nocy. Ponad Afryką
zawisło ciemne niebo i tylko gwiazdy jarzyły się
mocniej nad dżunglą, nad uciszonym stepem i chłodnymi
piaskami. Jeziora...
- ... medalionem na szyi.
Lampa ćmiła za mlecznym kloszem, czerwone fotele jarzyły się po kątach, panna Aniela wybijała takt nogą: "raz i dwa... - ... jak pieczone jabłko; ale źrenice w tej twarzy ogromne, czarne jarzyły się jak pochodnie gorejące, a taką miały moc i potęgę te...
- ... Pysznej. Kiedy podeszli do schroniska,
stanęli jak wryci. Wszystkie okna jarzyły się światłem. Co za
licho? - zastanowił się Marusarz. - Przecież wychodząc
zamknąłem... - ... najjaśniejszy obszar rozciągającego się za kościołem parku.
W oknach plebanii jarzyły się światła. Przeciekały przez gęste krzewy i rozpraszały mrok. Można było... - ... humoru.
Ciemność kawiarnianej sali zagęściła się wokół nich. W mroku jarzyły się kły nieświadomości. Senne zjawy wyciągały pazury. Inge wygięła usta w... - ... zadowolony. Pociągnął przeto z kolei rotmistrza w głąb rynku, gdzie jarzyły się neonowe wystawy. Pierwsza, która zwróciła ich uwagę, mruczała splendorem radioodbiorników...
