kościsty
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... w twarz. Bił zewnętrzną stroną dłoni, zaciśnięte w pięść stawy kościstych palców uderzyły jak kamień. Zasłoniła się ręką, bardziej jeszcze zdumiona...
- ... nie widziałem nigdy".
Ten drugi był ludzkim szkieletem, chudym i kościstym; gdyby nie skóra i odzienie, mógłby bez charakteryzacji udawać śmierć... - ... ofiar cholery.
Choroba uderza znienacka, skrada się cichaczem. Oto swym kościstym palcem dotknęła człowieka, który w tłumie innych śpieszy gdzieś, aby... - ... przeszłość.
- Ale, że tak powiem, w czyjej "skórze"?
Nie odpowiedział. Kościstym palcem wcisnął czerwoną gałkę na tablicy. Odczułem lekki zamęt w...
- ... Pomóż pan, na litość boską! Pluska trzepnął napiętymi lejcami po kościstym zadzie końskim.
- Nu, spalnię tu masz? - cmoknął z niezadowoleniem na... - ... jest ukruszone - kasjerka z pewnością go nie przyjmie; chwyci je kościstymi palcami i rzuci na ladę: ŤCo to jest! Co to...
- ... haczykowatego nosa wisiała kapka, długa na paznokieć, jak sopel bursztynu. Kościstymi palcami pocierała nabrzmiałe od wietrzyska i zimna fioletowe policzki. Ryży...
- ... Blada twarz z męczeńskim grymasem powitała nas bez uśmiechu. Kołosow kościstymi palcami potarmosił bródkę, podał nam kolejno ręke i wskazując na...
- ... Włóczyła nogami w zbyt głębokich kapciach, kręcąc z nieświadomym wdziękiem kościstymi, przebijającymi przez cienką sukienczynę biodrami.
- Per pedes - rzekłem kwaśno i...
