mrzeć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... niepokój w sercu. Róża pochyliła się nad łóżkiem.
- Czy śpisz? Marciu, czy śpisz? - szeptała ledwie dosłyszalnie.
Córka wstydziła się drgnąć, Róża... - ... życia.
Chwyciła Martę za rękę.
- Czy ty wierzysz w cuda, Marciu? - zapytała i wpatrzyła się w córkę z takim napięciem, jak... - ... Że mógł tymi dwoma słowami nakarmić całe swoje życie. Ale, Marciu, trzebaż wiedzieć, jak było! Przecie sens słowa nie zawsze jest...
- ... czym osłonić się... nie będzie czym serca uchronić. Zgroza. Ale - Marciu - jakież szczęście! Jakie wyzwolenie! Już chciałam zapłakać... Nie! pycha nie...
- ... piersi. Uniosła w górę dłonie, splotła je jak do modlitwy.
- Marciu - oprzytomniała po chwili - słyszysz? So alt und so dumm, tak... - ... Ich grolle nicht. Pan postępuje jak szarlatan". A on... On, Marciu, żeby choć skrzywił się albo zasępił! Nic. Siadł z powrotem...
- ... Ale nie wszystkie - mówił - mają takie matki nieszczęśliwe. Wierz mi, Marciu, wierz ojcu: ona jest bardzo nieszczęśliwa... Nie trzeba jej martwić...
- ... szepcą... I przytomnieję, co moje usta powtarzają: . Nie wiem ja, Marciu, jak zapłaciłam, jak wyszłam... Doktor odprowadził mnie do drzwi - to...
- ... przyniesie z kuchni wody i cytrynę. Władysiu, rozcieraj matce stopy. Marciu, proszę o amoniak.
Odstąpili - każdy musiał dobrze skupić się, żeby... - ... za ścianą. haftować nawet oczy bolą... Nie zatrzymałam. Tylko powiadam: "Marciu, jutro do ciebie przyjdę o jedenastej. Bądźcie w domu". I...
- ... bezszelestnie krążyć między meblami. Niebawem przemówiła znowu:
- Tak, zbliżam się, Marciu, do najważniejszej rzeczy... Przez kogo! dzięki komu mogę dziś odpuścić... - ... człowiekiem trochę pobyć?
Ożywiła się, otrząsnęła jak ze snu.
- Zapal, Marciu, światło! Cóż my jak sowy siedzimy po ciemku? Pokażę tobie... - ... jedyne, nieziszczone, najlepsze i najgorsze, zaczęły się od tych słów? Marciu... ty wiesz... Marciu...
Zachłysnęła się: cieniutko, śpiewnie zapłakała. Marta w... - ... i najgorsze, zaczęły się od tych słów? Marciu... ty wiesz... Marciu...
Zachłysnęła się: cieniutko, śpiewnie zapłakała. Marta w popłochu ogarnęła ramionami... - ... twarzy Marty, w źrenicach widać było olśnienie.
- Mnie wydało się, Marciu, że nie za mną, a przede mną życie. Wszystko, co... - ... życia: prawda... Ale mnie, kiedy posłyszałam te słowa, wydało się, Marciu, że tak nie jest! Że to Róża rozkwitająca. Że to...
- ... zbliżała się mała osoba z propozycją wspólnej zabawy, Róża wołała:
- Marciu, proszę do mnie. Czy przeczytałaś już "chaperon Rouge"? A zakładka... - ... brzydziłam się i nie wierzyłam ja dziadowi staremu... Więc pomyśl, Marciu, co znaczyły, czym stały się dla mnie te słowa Michała...
- ... do pracy, ale z powodu osłabienia niczego nie mogli dokonać. Marli jak muchy z wycieńczenia lub jakiejkolwiek choroby, przeciw której osłabiony...
- ... Piotr sobie nie żałował. Jeść się wszystkim chciało, że aż marli od głodu idący.
A tu patrzą - leży pod drzewem stary...
