napomykać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... A ja do telefonu - raziła go swoboda Francuza, zwłaszcza gdy napomykał o swoich chłopcach, z drastycznymi szczegółami, a bez przechwałek, trochę...
- ... List kładł nacisk na współpracę chłopów z ludem miejskim i napomykał też, że niektórzy dobrzy panowie sami gotowi są dać chłopom...
- ... mnie kobietą z jajami - uśmiecha się Dorota. - Owszem, czasem ktoś napomykał: jak to - będzie nami rządzić dziewczyna? Ale nikt się nie...
- ... nie odnosił się do bliskiej przyszłości z zaufaniem i raczej napomykał o dziesiątkach lat, jeżeli nie stuleciach tragedii. I na odwrót...
- ... dwóch dziewczyn chciałaby mieć za synową.
Gdy byliśmy sami, często napomykała o tym.
Nie robiła tego bezpośrednio.
Przy gotowaniu obiadu, a... - ... w biografii Wirtemberskiej odnaleźć można cechy przełomu religijnego, o którym napomykała Malwina – bohaterka Niektórych zdarzeń, częstokroć porte-parole autorki. W...
- ... na koniec - Regis zmierzył go wzrokiem - i sam taktownie nie napomykałbym o nim, ale Geralt wyzwał mnie, nie oszczędzę go wam...
- ... Ale przecież sam słyszałeś, sam byłeś świadkiem... Nie raz. Ilekroć napomykałem o odwecie na Sterczach, odmawiał. Drwiąc przy tym i traktując...
- ... rodzinnych jak mister Dawid wiadomość ta nie sprawiła najmniejszego wrażenia. Napomykało mu chwilami o niej leciutkie poczucie winy (niegdyś w ojcowskim...
- ... zależności między arcydziełem Michała Anioła a Naogeorgiem i Rejem. Jeśli napomykamy o genialnym malarzu, to po to jedynie, by zdać sobie...
- ... okazuje się niezwykle udana, więc:
a. Idziesz na drugą, ale napomykasz, że twoje życie towarzyskie jest aktualnie bardzo ożywione.
b. Czujesz...
