niezdarnie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... gromadami drzemały sępy.
Jedyna jaskrawa zieleń to skrzydła papużek, które niezdarnie zataczając się żerowały na drodze, rozdziobując zeschłe wielbłądzie odchody. Zrywały... - ... biadała kucharka.
Nie odpowiedział. Położył rękę na ramieniu Gawlikowej i niezdarnie przygarnął ją do siebie. Moment stali tak przytuleni, naprzeciw złożonych... - ... zrobić rzeczy wymagających odosobnienia.
Wylądowaliśmy na brzegu Siostry. Rozpiąłem sprzączki, niezdarnie zsunąłem się po skrzydle i padłem jak podcięty kłos. Zdrętwiałem... - ... nich i z przeraźliwym piskiem wylądował tuż przy twych nogach, niezdarnie wymachując popalonymi, poparzonymi skrzydłami.
Wyciągnęłaś ku niemu ręce i wtedy...
- ... że człowiekiem jestem, mimo że język potworów znam. Tłusta wydrapała niezdarnie z paczki papierosa i wwiercając się okiem zatłuściałym w przystojnego...
- ... Naciskają klamkę, gwałtownie otwierają drzwi.
Na łóżku nagie, splecione ciała. Niezdarnie usiłują zakryć się kołdrą.
- Ty, ty! - krzyczy Julia. - Ty... Wynoś... - ... przyśpiesza biegu. Jak dotąd sapał, męczył się i wił, usiłując niezdarnie wdrapywać się pod górę, tak nagle rzuca się z westchnieniem...
- ... nie mówiła właściwie
z nikim? Żeby zyskać na czasie, bąknęła niezdarnie:
- Tak jakoś... Ciotki wolały, żebym była z nimi...
- Właściwie to... - ... kieszeni, wydobyłem portfel, wyciągnąłem gruby plik stufrankówek i zacząłem je niezdarnie odliczać. To właśnie w trakcie odliczania przyszła mi do głowy...
- ... wypieszczony od Poloneza sąsiada.
Minęły już czasy kolorowych naklejek, którymi niezdarnie oblepiano Trabanty i Maluchy byle być bardziej oryginalnym. Teraz robienie... - ... po krokach samych, po
przeczuciu swoim.
Biegł drogą ciężko i niezdarnie, jak do nagłego nieszczęścia biegł,
do ognia, do wzdętej krowy... - ... wymyśli! - zawołał profesor. - Piotrusiu, rusz głową!
- Ruszam, ruszam, ale bardzo niezdarnie. Czytajmy jednak słowo po słowie: "W wielkim domu znajdziesz.." Gdzie... - ... Tadeusz Gwasz... Wiesława Całka.
...więc i dziewczyny.
Oblizał suche wargi. Niezdarnie rozsupłał białą
tasiemkę.
Złożone na pół kartki z bloku rysunkowego... - ... spróbował się przeżegnać. Lecz nagle zrezygnował ze swego postanowienia, wstał niezdarnie z klęczek i rozejrzał się bacznie, jakby sprawdzając, czy nie...
- ... pozbierany. Z potulną miną, mętnymi oczkami wodząc ze zdumieniem dokoła, niezdarnie rozbabrywał widelcem na talerzu karpia w galarecie. Poczucie ostatecznej klęski...
- ... Na rogach ulic jak widma w czarnych ceratowych kapturach tańcowali niezdarnie policjanci .
W drukarni gazety robotniczej jasno płonęła elektryczność, terkotały linotypy... - ... swego prześladowcy. Polek rzucił się rozpaczliwie do tyłu, staczając się niezdarnie w dół jak borsucze szczenię.
- Radzę ci po dobroci: odczep... - ... gwałtownie do tyłu, zaskoczony Rysio nie utrzymał równowagi i siadł niezdarnie na kretowisku, puszczając nogi zwierzchnika. Generał znalazł się nagle na...
- ... palcem granatowy policjant. - Nie wolno tak porzucać dziecka.
Szybko i niezdarnie zmieniała pieluchę.
Biegiem wracała do domu...
- Strasznie długo was nie... - ... gładził matkę po wąskich plecach, drgających od płaczu. Uspokajał ją niezdarnie, nie mając wprawy w okazywaniu swych uczuć. Materiał matczynej bluzki...
