Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
obruszyć
Znaleziono 86 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... człowiek na co dzień nie jest tak naprawdę skandalem, ale obruszeniem i poruszaniem naszych przyjaciół i środowiska, w którym najczęściej się...
  • ... się ku nam.
    - No, buta! - wyrzuciła matka w odpowiedzi, prawie
    obruszona, że nie
    rozumie, jakiego buta. Przystanęła, ja za nią. - Zgubił...
  • ... z głuchym hukiem runął w dół, wprost na bęben orkiestry.
    Obruszone nogami wielu osób deski miękko uginały się pod nim, zwiększając...
  • ... ty musisz wszystko mitologizować - wtrącił zniecierpliwiony Ryszard.
    Adam zrobił minę
    obruszonego.
    - Nie chciałem cię urazić, stary, raczej powiedziałem komplement.
    Uważam, sam...
  • ... panu radzę to samo. To zwyczajny realizm. Realizm - powtórzył, wyraźnie obruszony kąśliwą ironią Jassmonta.
    - W dalszym ciągu nie rozumiem, skąd te...
  • ... za granicą?" - pyta w liście do władz jeden z radnych, obruszony na fatalne warunki sanitarne, w jakich ukraińscy drobni handlowcy sprzedają...
  • ... po politycznych i koleżeńskich układach, posądzając jednocześnie Komisję o korupcję. Obruszony prezydent uciął: "Za taki zarzut powinienem pana wyzwać na pojedynek...
  • ... na kleszcze

    Dlaczego szczepimy dzieci? Żeby nie chorowały, gdy dorosną -
    obruszy się każdy rodzic. Ale tym nadmiarem rodzicielskiej troski można im...
  • ... erozji, każde więc uderzenie pola energetycznego o filar skalny mogło obruszyć całą lawinę głazów. Nie o siebie się naturalnie obawiali, lecz...
  • ... od niedowarzonych pyszałków, a gdy się upierał w szaleńczym zamiarze, obruszyli się nie na żarty i kazali mu jak najszybciej wracać...
  • ... dzielnicowe! Włączamy się!
    - Późno już - powiedziała Antonella.
    - A tam późno! -
    obruszył się. Wieśniewicz. - Ostatnie twoje dwadzieścia cztery godziny wolności. Wyśpisz się...
  • ... tam nie bardzo mogę liczyć na swoją klacz.
    - Ty świntuchu -
    obruszył się markiz.
    - Gdybyś był dżentelmenem z krwi i kości, postawiłbyś...
  • ... co do jakości materiału, z jakiego garnitur został uszyty.
    Marian
    obruszył się i powiedział poważnie: - To przecież wełna drzewna. - Tak, chodziliśmy...
  • ... w razie potrzeby
    mogliby zagłuszać nielegalny ubój.
    - Ot tobie na -
    obruszył się teraz Kargul na to wypominane mu
    bluźnierstwo. - Taż ja...
  • ... błagania, umrzemy tu, na tym placu, przed twoim pałacem..."

    Wuj
    obruszył się:

    - Chodźmy... Durnie, i tyle... Fulon im pokaże...

    Jeden z...
  • ... pogrzebem. Jeszcze łebków brał po drodze.
    - Tylko nie łebków, panie -
    obruszył się taksówkarz taksa jest od tego, żeby ludzi wozić. A...
  • ... bieda idzie, człowiek musi coś jeść, a tym bardziej inwentarz - obruszył się na Jassmonta Konstanty, z takich rzeczy nie powinno się...
  • ... wykłady - powiedziała spokojnie w przeddzień święta Divali.
    - No, to co? -
    obruszył się, jakby go oskarżała.
    - Nic. Jestem wolna.
    Oczy miała ufne...
  • ... Taki, wiesz, chodzący kościotrup, coś w tym rodzaju.
    - Nic podobnego! -
    obruszył się prawie szczerze. - Z daleka... tego, i mnie się wydawało...
  • ... polskiego.
    - I ty idziesz? - jakoś mechanicznie zapytał oszołomiony Jerzy. Zygmunt
    obruszył się, dopatrując się w tym aluzji do prowadzonego przezeń przedsiębiorstwa...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego