osobliwy
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... spłoszonym spojrzeniem. Rotmistrz miał barwne wstążeczki odznaczeń nad lewą kieszenią osobliwego kroju szarozielonej bluzy, stanowiącej górną część angielskiego munduru, zwanego, jak...
- ... roku kapitan Eustazy Borkowski. Poprzedzała go sława "cudotwórcy" - z powodu osobliwego sposobu bycia, swoistego systemu prowadzenia nawigacji i nieprawdopodobnego szczęścia, jakie...
- ... głowy brać ją pod ramię. Nie stanowimy już też tak osobliwego widoku. Flora przez całą drogę na cmentarz opowiadała o swojej...
- ... Słotwiński!
- Zdaje się... Otóż ten raport - czytałem go - był dziełem osobliwego dyplomaty!... Przedstawiony w nim obraz dochodzeń niby potwierdzał słuszność niektórych...
- ... sztychach, pieniążkach zaśniedziałych...
W palcach jakby z gabloty muzealnej - Cień osobliwego nieporozumienia, zdawało się, wynikał z tych palców hakowato zgiętych; spływał... - ... wygłoszenia morału... To również ważne, że nie relacjonuje on jednego osobliwego zdarzenia, lecz całą sekwencję osobliwości.
Tak więc "skłonność do cudowności... - ... nad wyrazem twarzy. Perzycupnięta w pojedynczej niecce, mechanicznie odlicza odchylenia osobliwego wahadła w wymyślnym kamaszu - kombinacji buta ortopedycznego ze sztybletem, jakiejś...
- ... wszystkie transformujące się gospodarki przechodzą na wczesnym etapie przemian fazę osobliwego dualizmu, kiedy to istnieją obok siebie pierwiastki socjalistyczne i kapitalistyczne...
- ... robotów', skąd wizje człowieka upokorzonego przez własne automaty? Mocą jakiego osobliwego odwrócenia ośnieżony las i potok górski wydają się nam nagle...
- ... twórczości Gombrowicza jest wyzywająca, paradoksalna duma z zajmowanego przez niego osobliwego miejsca, które, wydawałoby się, nie daje nawet znikomego powodu do...
- ... że i Galileusz miał tu coś do powiedzenia, ale bardziej osobliwego, naginając mit do moralizującej przypowiastki. Teraz jednak chodziło z pewnością...
- ... zgłosił do odpowiedzi.
Wszyscy odetchnęli z ulgą, a zarazem doznali osobliwego zawodu. Nie dlatego, rzecz jasna, że Rożek nie dostał dwói... - ... konserwacji i balsamowani, na miłość, ale przede wszystkim do uzyskania osobliwego smaku potraw.
Tak długo jak przyprawy nie są zmielone zachowują... - ... wzmianki w tekście, choć trzeba by je uznać za coś osobliwego, gdyby zespoły te występowały rzeczywiście na Lubelszczyźnie.
Oryginalny jest właściwie... - ... mu się dziwne, że taka jest jasna: także było coś osobliwego w kształcie głowy, a raczej nakrycia głowy tego człowieka.
Myliłby... - ... Już wcześniej, może na samym początku, spostrzegłem w Nim coś
osobliwego, ale w popłochu nie zdołałem poznać, co to jest!
Był... - ... same brodacze ostaną...
O, przednia będzie zabawa... Można też niedźwiedzia osobliwego, bartnika, upatrzeć,
psami rozczmychać, żeby wylazł z jamy... Mam nawet... - ... Moskwy jak podejmowanie przez nich prób samoobrony. Dlatego w tej osobliwej logice, którą dyktuje jedyny czynnik - strach przed Moskwą - najbezpieczniej jest...
- ... wiotka, fascynująca - wiła się w sobie, we wszystkich stawach, w osobliwej choreografii awangardowego tańca, wzięła piwo i poleciała przez cały pokój...
- ... plastyczny obraz jego życia w Turynie. Toczyło się ono w osobliwej atmosferze zawieszenia i tymczasowości: błędni rycerze salonów, diukowie, hrabiowie, markizowie...
