otchłań
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... podłożem powstawania idei jest nie X natury ludzkiej, głębie i otchłanie psychofizycznego układu - ale praca zbiorowości ludzkiej. Marksowi nie wystarcza być...
- ... bezpieczeństwa, przypominały mi się pierwsze chwile w skierowanej w kosmiczne otchłanie babcinej szkatułce. Nim oderwawszy się od bieżni na dachu kredensu...
- ... wspinał się
mozolnie na zwały wodne, ciężko spadał w przepastne otchłanie,
trzeszczał w wiązaniach, lecz nie ulegał straszliwym żywiołom.
Strumienie deszczu... - ... mi na ścianie
Złote psy - złote wybrzeża,
Złote skrzypce - złote otchłanie...
Kto dość zaklinająco spogląda
W światło, nawidocznione milczeniem,
Musi w...
- ... za koła
chwyta!
Baczność, durny woźnico! Oszalały szczurze!
Już zmyliłeś otchłanie!... Brniesz w nicość po grudzie!
Mrok się zaśmiał!... Strach - spojrzeć... - ... którym nieustannie i delikatnie pracowały pająki i kurz, przez takie otchłanie samotności - musiał przejść przez te wszystkie myśli. Nie ma innego...
- ... pełen łup!
Jak gdyby z wieścią w dziobie spieszył przez otchłanie
Na umówione ze mną - dalekie spotkanie
Tu właśnie u mych... - ... By zasklepić czymkolwiek w świat wyziorną szparę
Przychodzą potłumione zielenią otchłanie,
I dziewczęta, co w oczach dźwigają los nieba, -
I obłoków... - ... słońcu i zaczął głosić pochwałę cnoty, zaraz zostałbym strącony w otchłanie rozpusty. Nie pomogłyby anioły stróże ściągane na moją głowę przez...
- ... się zasrebrzy księżycowy wstęp
Do bożyzny - daleczyzny, w szmer i otchłanie -
A dołem - szumy leśne, zgiełk drozdów i zięb -
I na... - ... nią srodze uderzać o krawędź świata lecąc przed chwilą w otchłanie. Podniósł rękę i dotknął nią głowy; czułymi końcami palców dotknął...
- ... nakłuty w tkance zasłony nieba, za którą płonęły tajemniczo ukryte otchłanie.
A teraz, skoro tam blisko jesteś, znajdź mi Mgławicę Andromedy... - ... fosforyzującym światłem.
- Na pieczęć Basdathei! Mersilde! Ty, którego wzrok przenika otchłanie! Przybądź! Zabaoth! Escwerchie! Astrachios, Asach, Asarca!
Napisy kręgu paliły się... - ... obywatelską. Jako radosny lub demoniczny artysta musi więc zaglądać w otchłanie, zanurzać się w ciemności, w których rodzą się potwory, w...
- ... Ale jako smutny i rozsądny członek społeczeństwa stara się te otchłanie ograniczać, rozświetlać ciemność i - w miarę ludzkich możliwości - to samo...
- ... czegokolwiek bądź u bezpłodnych impotentów takich jak ja - to są otchłanie rozkoszy usprawiedliwienia swego bytu - takie dziamdzianie się w sobie...
SAJETAN... - ... staruszkę modlącą się na nabożeństwie Drogi krzyżowej, a strącał w otchłanie pogardy rzeczywiście przygłupiego, ale za to bardzo zdolnego poetę młodego...
- ... drugiego, mieszając, rozpływając.
Rzeczy drobne, rzeczy wielkie, tysiące, dziesiątki tysięcy, otchłanie niezmierzone, czerń, czerń, ocean czerni.
Za pierwszy wygrany w pokera... - ... państwo cara Aleksandra runie z łoskotem i stoczy się w otchłanie. Jesień złociła się rumiana i ślicznie cicha, co proroczego ducha...
- ... można, momencie - mobilizacja.
Podchorążówka. Front. Ranny. Szpital na tyłach. Siostrzyczki. Otchłanie szałów miłosnych pod skromnym habitem samarytanki. Znowu front. Druga linia...
