pęcznieć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... podłodze, szorstkie ręce Pauliny - wszystko to wlokło się za nim, pęczniało po drodze nowymi przeżyciami stało się już jego wyłączną własnością...
- ... sutki, a potem pojawiły się pod spodem małe
grudki, które pęczniały i pęczniały, aż wreszcie można było je objąć. Z włosami... - ... swoje idee, które odżywiane bezustannie niezmordowaną aktywnością i zachłannością czytelniczą pęczniały od nadmiaru treści i rozsadzały wiązania jego książek. Jego język...
- ... potem pojawiły się pod spodem małe
grudki, które pęczniały i pęczniały, aż wreszcie można było je objąć. Z włosami
było tak...
- ... tak samo nasiąknięta łzami, i oto wszystkie butwiały razem i pęczniały w ciężkich tobołach, które urywają ręce każdemu, kto je dźwiga...
- ... Był prześliczny kwietniowy dzień, pachniało wiosną, na czerwonawych pędach wierzbiny pęczniały bazie.
- Będziemy mieli piękną Wielkanoc - cieszyła się Gawlikowa. - I co... - ... wtedy złość i nienawiść, które - jak ciasto drożdżowe - rosły i pęczniały. Zawsze potem Ukleja usypiał na niej, a jego ciało wydzielało...
- ... reszty. Wielkanoc z warszawskim uporem miała być Wielkanocą. Osobowe pociągi pęczniały od tłumów szmuglujących słoninę i mięso, masło i groźne w...
- ... trzaski na kupie koło warsztatu.
Dwaj inni buszowali izbę.
Arbuzowskiej pęczniały uszy, na czole jeżył się włos.
- Kogoś gościła? - krzyknął któryś... - ... po ziemi,
a zarazem wysyłał pod niebo potężne kolumny, które
pęczniały i pochłaniały światło.
Budynek trząsł się i chwiał, grożąc
rozsypaniem... - ... jeszcze daleko, ale podsycany wiatrem posuwał się wyraźnie, kłęby dymu pęczniały, rosły, biegły w górę i wszerz po stepie za rozprzestrzeniającym...
- ... milczenie wokół białego obrusa, wszystko było inaczej - lato zdawało się pęcznieć w rozgrzanym i drgającym powietrzu, kurz trzech miesięcy pokrywał szarą...
- ... tam padł bezwładnie i znieruchomiał. Żyły na jego ciele zaczęły pęcznieć.
*
Doron pochylił się, odgarniając równocześnie dłonią zbyt nisko zwieszoną świerkową... - ... jest większa, drewniane klepki będą przesiąkać wilgocią, a w efekcie - pęcznieć i odkształcać się. Warto również sprawdzić nośność podłoża. Nie może...
- ... Łukasz starał się go osłonić. Pszenica nasiąknąwszy wodą zdawała się pęcznieć.
To, czym ulżyli statkowi przez wyrzucenie kilkunastu worków, zostało przez... - ... na moment w oczach Lopeza zalśniło przerażenie.
...zaczyna w was pęcznieć soczysta nienawiść.
Wrócił Ohlen.
- Powiedz - zaatakował go Praduiga. - Powiedz mi... - ... dopiero wówczas,
gdy dostrzegłem stopniowe przemiany Mateusza. Począł on
mianowicie pęcznieć i powiększać się. Skrzydła
jęły pomału przybierać kształt ludzkich ramion... - ... swojej wędrówki poprzez żołądek i jelita HUSK absorbuje ciecze i pęczniej, uwalniając śluzy roślinne, które powlekają i chronią ściany jelit. Poprawi...
- ... pęcznienia. Minerały zawierające w kompleksie wymiennym kationy dwu- i trójwartościowe pęcznieją znacznie słabiej niż minerały zawierające kationy jednowartościowe (np. sód). Oczywiście...
- ... jakby nie zważając na to,
że fioletowa twarzyczka, od której
pęcznieją wszystkie rysunki
Monsiela, jest tylko trochę
zniekształconym portretem Husserla.
NIEDZIELA...