pojaśnieć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... się przez chmury słońca. Zatopiony w chiaroscuro długich cieni świat pojaśniał nagle, zalśnił, zapłonął barwami. Zupełnie jak u Giotta. Jeśli, naturalnie...
- ... mu się, że woda posiada smak wina. Świat cały
wokoło pojaśniał.
- Przykro mi, że cię trudziłem - tłumaczył się, odejmując usta od... - ... masy typowej komety. Mimo to w roku 1989 Chejron gwałtownie pojaśniał i otoczył się obłokiem gazu, tak jak czyni to kometa...
- ... bardziej się nachylił. Skryty za jego szerokimi plecami owalny portret pojaśniał. Pochyliwszy się, dopuścił na ścianę nieco ułomnego światła. Miało się...
- ... pomorskiej".
Milczeli.
Hans patrzy pod nogi. Kamyk wgnieciony w drogę. Pojaśniał od słonka. "Za cierpliwie, za długo słuchałem fantazmów prowincjonalnego frustrata... - ... i błotniście lepką czernią, nabrał raptownie twardych powierzchni i konturów. Pojaśniał. Urealnił się.
Yennefer otworzyła oczy, wstrząsana konwulsyjnym dreszczem. Leżała na... - ... trzy, dwa, zero... zapłon! Mamy zapłon!" Horyzont wokół rakiety nagle pojaśniał. Jej widziana przez lunety, srebrzysta powierzchnia powlekła się cieniutką chmurką...
- ... samo kiedyś dreptał za matką, czekając na dobre słowo. Weronka pojaśniała i była chwila, gdy się zdawało, że schyla się, by...
- ... do jasności dnia wydawała się nieprzenikniona, zszarzała najpierw, a potem pojaśniała. Kalias ujrzał, że Sotion usiadł na desce. Przywołał ich skinieniem...
- ... pani szanowna wielkie mogłaby oddać usługi polskiej propagandzie!
Twarz Róży pojaśniała:
- Ach, więc pan ambasador także uważa, że sentyment? polski? dla... - ... Ta wykrzywiała się z dezaprobatą oglądając sylwetki top-modelek. Twarz pojaśniała jej dopiero na widok zdjęć Hanny Gronkiewicz-Waltz. Powtarzała w...
- ... szczyny pana młodego na weselu.
Zejście z szosy obeschło. Wydma pojaśniała i piasek iskrzy się w słonku. Doszedł do stosu bloków... - ... Halo - odrzuciła. Ale dopiero spojrzawszy na niego przeraźliwie niebieskimi oczami, pojaśniała przyjaznym uśmiechem. - Ach, to pan...
- Zapomniałaś, jak mi na imię... - ... słowo zepsułoby nastrój, włożyła papieros pomiędzy rozchylone wargi Jana. I pojaśniała z dumy. Jassmont wyczuł nieco mdły, perfumowany, bardziej chemiczny niż...
- ... jakoś młodziej. O kilka lat... Dziewczynka ze szkoły podstawowej... Cera pojaśniała, policzki nabrały dziecięcych rumieńców, a dłonie zmniejszyły się, uwydatniając małe...
- ... słabe drgnienie przeszło cały kadłub krążownika. Zarazem pustynia w ekranach pojaśniała od fosforycznego blasku. Z cienkim, napiętym do ostateczności grzmotem, oblewając...
- ... potrącając naczynia na stole.
Gospodarz szybko zapalił karbidkę, a gdy pojaśniało znów w izbie, poczęto szukać żaby. Zaglądano pod stół i... - ... na sto dwa.
- Smakowało ci? - ucieszyła się i w kuchni pojaśniało, choć i tak nie było ciemno. Siedzieli przy oknie.
- Bezwarunkowo... - ... do końskiej grzywy.
Nie odzywał się więcej.
*
Niebo na wschodzie pojaśniało w przeczuciu świtu. Zrobiło się jeszcze zimniej. Skrępowany Reynevan trząsł... - ... tam czekali przecież na jego zdjęcia.
Mlecznobure niebo jakby nieco pojaśniało a ciężka warstwa chmur nad głową przybrała żółtawy odcień południa...
