rozwiewać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... i w co wierzysz. Fantazje, jakie stwarzasz wokół swego związku, rozwiewają się jak dym podczas prostej, szczerej rozmowy z bezstronnym obserwatorem...
- ... zrozumiałem z niej, że Führer chce wojny. Widoki na pokój rozwiewają się coraz bardziej. Nieszczęście będzie więc miało ciąg dalszy. Własne...
- ... uśmiechem:
- Jest pani w ciąży, prawdopodobnie w czwartym tygodniu.
Marzenia rozwiewają się... Ciąża... Nowa istota, która może zniszczyć twoje dotychczasowe, w... - ... Tworzą je kępy drzew, krzaki, parowy, pagórki. Zwłaszcza wtedy, gdy rozwiewają się poranne mgły, a spłoszone stada kuropatw z furkotem wznoszą...
- ... i gęstnieje w fałdach firanki. Cienie plączą się po
ścianach, rozwiewają, krzyżują i ciemnieją. Cienie nasiąkają
złotem ram, zielenią jedwabiu i... - ... ostatniej swojej pielgrzymki do Polski dążenia te bardzo wyraźnie poparł - rozwiewając wszelkie wątpliwości - Jan Paweł II. Przemawiając w polskim parlamencie, powiedział...
- ... z przekonaniem - stwierdził w Rzymie dziesięć dni po swoim kazaniu, rozwiewając w ten sposób ewentualne wątpliwości, czy się nie przejęzyczył.
- Gdzie... - ... deszcz przestał padać, wyjrzało słońce. Lasy odetchnęły oparem i szybko rozwiewającą się mgłą, ptaki gwałtownie zaczęły nadrabiać wymuszone słotą milczenie. Zoltan...
- ... Pamiętam tylko jego bardzo zamgloną przez czas wysoką, szczupłą postać, rozwiewającą się jakby pod dotknięciem samego wspomnienia i w tym wspomnieniu...
- ... jest koszt nagłego wypuszczenia na wolność. Wolność stopniowo i bezlitośnie rozwiewającą iluzje, bo taka jej twarda natura. I dzięki Bogu zresztą...
- ... w powietrze i popłynął
w ślad za Mateuszem, przytrzymując rękami rozwiewające
się poły swego tabaczkowego fraka.
Taki to był wspaniały człowiek... - ... szczygła z kawałka akacji.
Również tej niedzielnej jutrzni najpierw zobaczyłem rozwiewające się na wietrze chałaty i basy niesione na ramieniu, i... - ... skalną zauważyli, jak nad krzakami krążą nikłe pasemka, podobne do rozwiewającego się dymu. Działo się to jednak tak wysoko na stoku...
- ... otworów w ścianach
tryska biały dym, gęsty i nieprzejrzysty, lecz rozwiewający
się zaraz bez śladu. Zapach ostry i drażniący oczy,
drapiący... - ... posłuchać śpiewu ptaków, nacieszyć się promieniami słońca, poczuć letni wiaterek rozwiewający me długie włosy. Gdzie my tak pędzimy? Dokąd zmierzamy? Pędzimy...
- ... Podawali stosunkowo mało precyzyjne informacje w rodzaju: "był ubrany w rozwiewający się płaszcz i miał chyba coś na głowie", "czarnowłosy, ubrany...
- ... o tym, że jest Joanną, cała stała się biegiem, wiatrem rozwiewającym włosy, oddechem sięgającym środka trzewi. Biegła za trenerem, w grupie...
- ... nim ktokolwiek zdążył się odezwać, ciężko falująca masa strzeliła długimi, rozwiewającymi się słupami, które zaćmiły obraz. Równocześnie załamał się on, zadrgał...
- ... po raz przed nim, w kłębowiskach mgły, i natychmiast się rozwiewał. Złuda to czy prawdziwy samolot? Myśliwiec nie wiedział, lecz wiedział...
- ... kościoła Panny Marii. Porywisty wiatr dmący spod łuków nadmotławskich bram rozwiewał siwe włosy i brodę starca. Błoto uliczne klaskało pod stopami...
