strzecha
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... czasu, żeby wprost zębami sięgnąć po jabłko i pogryzać.
W strzechę sączyło się z nas całodzienne światło i cień, i całodzienne... - ... Z gałęzi, które pod naszym ciężarem weszły głęboko w zbutwiałą strzechę, sypały się jabłka.
Te spadające jabłka, toczące się po kitkach... - ... Pannie, którą poczucie krzywdy ludzkiej wywiodło z zamku pod niską strzechę, był przyjacielem i powiernikiem.
Umęczonej miłością niegodnego człowieka kobiecie był... - ... własną sieć. I ujrzy uśmiechniętą z daleka Zosię albo przytulną strzechę, albo samotną mazowiecką sosnę. Inny to będzie podstęp niż podstęp...
- ... kości buntem i anarchią usiłowania podobne były iskrą rzuconą na strzechę, toteż nie minęło parę tygodni, a wpływ ich dał się...
- ... zwierzęciem cudowne zmęczenie w wodzie.
Oczyszczeni przez czochrającą się sennie strzechę, próbowaliśmy razem z nią wejść w drzemkę, w głębokiego po... - ... drewnianej budy, w ogrodzie szkolnym.
Z tego stryszku, poprzez słomianą strzechę, która łatwo się dawała rozchylić w dowolnych miejscach, widział szkołę... - ... sióstr, zdejmujących buty mężom i ich kompanom wprowadzanym pod domową strzechę.
Siedzimy na piętrze, które jest symbolem zamożności japońskiej, pijąc herbatę... - ... matkom na pociechę,
a jako słońce, chaty swej
wyzłoćcie niską strzechę.
A była tam, pośrodku nich,
sierotka jedna mała
i słysząc... - ... To znaczy, myślę, że nie powinno się sztuki zaganiać pod strzechę, tylko tak robić, żeby ci spod strzechy sami chcieli szukać...
- ... Jej jasna głowa znieruchomiała i wchodząc pod ciężarem ręki w strzechę, pociemniała.
Przeraziłem się, że ją zadusiłem.
Zdjąłem rękę z jej... - ... wiary! To sutanna!
Ozga chyba jest szalony!
Pod laicką moją strzechę
przyprowadza mi tu klechę,
chce tu szerzyć zabobony!
Dam mu... - ... Srebrną, to znaczy z tą panią, która ma taką srebrną strzechę na głowie.
- Więc to ty byłeś w grocie?- Tak.
- Czego... - ... jako istota nie z tej ziemi przenikał przez powałę, przez strzechę i ulatywał w niebiosa.
Czasem w nocy wydawało się nam... - ... kiedyś, po długim wygnaniu, powitać
w uniesieniu rodzinne pola, ubogą strzechę mojej chaty
ukrytą wśród kłosów, które były moim królestwem. Żołdak... - ... okopcony jak diabeł. - Żywo, żywo!
Zamachnął się, cisnął pochodnię na strzechę szopy. Pochodnia stoczyła się po mokrej słomie, zasyczała w błocie... - ... gniazd, przysiedliśmy tylko jak przelotne ptaki w drodze pod rodzinną strzechę, zwijając skrzydła przed dalszym lotem,
a ten świat wokół nas... - ... dom wszedł z powrotem w sen.
Jedynie jabłonie zachodzące na strzechę, z których targaliśmy do zanadrza owoce, nadal były wypłoszone z... - ... pochwę szabla, sierpniową zorzą.
Dopiero gdy zeszliśmy z gałęzi na strzechę, a one odskoczyły od słomy na łokieć i przestały się... - ... dom sołtysa, a po lewej ugiętą, jak rodząca wielokrotnie chabeta, strzechę najbliższego sąsiada.
Wtedy, pierwszy raz od paru dni, pomyślałem o...
