syte
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... je kołkiem, zatłukł kamieniem.
Zachciało się chłopu chleba najeść do syta.
Zboże zasiał w ziemi, sierpem je w pień wyciął, cepami... - ... wspólna uczta odbyła się na drzewie. Gdy najedliśmy się do syta, przyjąłem od Maniusia najświętsze słowo honoru, że nikt się od...
- ... Na pustyni musieli wymrzeć ci wszyscy, którzy tęsknili za strawą sytą ludzi niewolnych. Czy wymarli dziś ci wszyscy, którzy tęsknili za...
- ... wizja ziszczona. Patrząc na rajskie życie swoich dzieci, na te syte oczy, na wargi kapryśne, obrzmiałe od pocałunków, od śmiechu, na...
- ... fosforyzującą i kłującą w oczy ostrością, po drugiej mrugały jak syte koty. Z rowów dymiła modra rosa. Popiskiwały naginane wysokim wiatrem...
- ... sztuka robić - odpowiedział wykrętnie - sztuka zarobić.
Święta mieli pogodne i syte jak nigdy dotąd. Nawet choinka stała w kącie, przypominając lata... - ... sobie cenią, a nawet myślą, że los je wyróżnił; są syte, noszą jedwabne sari, otacza je podziw i pożądanie, trafiają się...
- ... już huczy echo ziemne - tańczą trumny obie!
Tańczą, ciałem nakarmione, syte i hulaszcze,
Ukazując co raz w tańcu nie domkniętą paszczę... - ... podszepty własnego ego, które "niezależnie, ile dostanie, nigdy nie jest syte i szybko nudzi się tym, co ma".
Zazdrość w miłości... - ... rogi.
Chłopi byli zadowoleni, że bydło spokojnie wracało do zagród syte i dawało wielkie ilości dobrego, tłustego mleka. Kobiety i dzieci... - ... a krowy nie miały jak zazwyczaj oblepionych zadów i ogonów. Syte, drzemały w świetle słabych, odrutowanych żarówek.
Ciemną już nocą wracano... - ... znoszonych
ciężko dniach. Nawet po dobrych. Zadowolenie też lubi
być syte. Ten dzień był intrygujący. Kto napisał?
Kto zdejmie? Nie poznali... - ... śmietany z czosnkiem i pieprzem. Danie bardzo, ale to bardzo syte, do którego na dodatek podano gorącą bułkę z pizzowego ciasta...
- ... mężowską zupą; codziennie to samo - krupnik z wędzonką, zadowolone i syte beknięcia, pocałunek po kolacji, usta pełne dymu, łajanie dzieci i...
- ... Uciekacie, nim zdołaliście ujrzeć choćby cień nieprzyjaciela... - mówił. - Postępujecie jak syte zwierzę, które trzyma ogon na grzbiecie, lecz wystraszone, opuszcza go...
- ... że głodni nie są, chociaż specjalnie nie jedli u siebie sytego obiadu, żeby sobie zostawić miejsce na ewentualne przysmaki. Gospodarz oczywiście...
- ... W końcu ustąpi pola nadzwyczajnej różnorodności typów kapeluszy charakterystycznych dla sytego bogactwa pozytywizmu, wyrafinowania secesji i ulotnej elegancji kobiety-owada fin...
- ... bogactwo - uśmiech jest potrzebny do życia. Taki uśmiech, który z sytego serca płynie.
Marta odsunęła się od matki: jej oddech palił... - ... Trochę tej Bozi, co o nich ponoć dba, i dużo sytej, niewyżytej próżności.
Tak oni, Szczęsny z ojcem, naturalnie nie myśleli... - ... były puste, za to gospodę słychać było z daleka. Pomruk sytej gromady, z którego wypryskiwały raz po raz piskliwe głosy topicieli...